Hendrik Willem Mesdag kunstwerk • schilderij • voorheen te koop Scheepjes in onweerstemming

H.W. Mesdag, de zeeschilder van de Haagse School, koos op relatief late leeftijd voor het schildersvak. Na een verblijf in Oosterbeek en Brussel vestigde de schilder zich in 1869 in Den Haag, waar hij direct geboeid werd door het strand, de zee en het leven van de Scheveningse vissers. In een snelle, losse toets en een eindeloze variatie aan bruine, gouden en grijze kleuren bracht hij deze motieven op het doek. Mesdag had een grote productie, als wilde hij alle verloren tijd inhalen. Zijn werk was in Frankrijk zeer geliefd en werd verschillende malen bekroond op de 'Salon' van Parijs. Dit kleine zeegezicht ‘Scheepjes in onweerstemming' komt uit de nalatenschap schilderes Johanna Behrend-Croiset van der Kop (1861-1943), die het vermoedelijk geschonken kreeg van Sientje Mesdag-van Houten. Sientje sloot op vijftigjarige leeftijd een intieme en ook artistieke vriendschap met ‘Jo’, Johanna Croiset van der Kop (1861-1943). Ze was een van vijf dochters van een rijke koopman in Den Haag. Haar eerste atelier was een kamer in Museum Mesdag. Hier tekende ze niet alleen met Sientje, maar leerde ook de etskunst van Barbara van Houten. Ook reisde Jo samen met de Mesdags regelmatig naar Parijs, waar nieuwe aanwinsten werden gekocht voor de uitgebreide verzameling van het echtpaar. In 1897 huwde ze met de Duitse acteur Max Behrend en verhuisde erna naar Duitsland. ‘Scheepjes in onweerstemming' (in een eenvoudige eikenhouten lijst met gouden biesje) schilderde Hendrik Willem speciaal voor zijn vrouw. Sientje hield er veel van en gaf het aan haar goede vriendin Jo. Ook in het buitenland onderhield het echtpaar steeds een hechte vriendschap met de Mesdags, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de betekende briefkaarten die de Mesdags verzonden naar Mainz en naar Londen.