Johannes Evert Hendrik Akkeringakunstenaar • kunstschilder • aquarellist • tekenaarBlinjoe (Nederlands-Indië) 1861-1942 Amersfoort

Akkeringa, in 1861 in Nederlands-Indië geboren uit een Nederlandse vader en Javaanse moeder, kwam kort na het overlijden van zijn vader in 1863 naar Den Haag waar hij het grootste deel van zijn leven zou wonen. Hier groeide hij samen met zijn broer en zusje op in het huishouden van een tante.

Op 17-jarige leeftijd meldde hij zich aan bij de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Medestudenten daar waren Willem de Zwart, Floris Verster en Marius Bauer.

Zowel letterlijk als figuurlijk groot geworden met de tradities van de Haagse School, voelde Akkeringa zich aangetrokken tot onderwerpen rondom Den Haag. Het duinrijke gebied bij Loosduinen – een van de laatste ongerepte stukken natuur in de omgeving van de hofstad – en het strand van Scheveningen vormden zijn inspiratiebron. Vanuit zijn atelier in Loosduinen dat hij in 1888 betrok, schilderde hij zonnige strandgezichten met spelende kinderen die kuilen graven, zandkastelen bouwen of pootje baden aan de hand van een ouder broertje of zusje. Vanaf de jaren 90 kwamen daar ook nog voorstellingen bij van vissers, nettenboetsters, bomschuiten, paarden en karren op het strand. Alles wordt met een frisse, impressionistische toets geschilderd; over de bittere kant van het vissersbestaan wordt in de idyllische schilderijen van Akkeringa niet verteld.

Later, rond 1893, betrok hij een huis aan het Kanaal, bij de Scheveningse Bosjes. Daar schilderde hij op een open zandvlakte spelende kinderen, die met hun moeders of kindermeisjes op warme dagen naar buiten trokken. Rond 1915 ontdekte hij ook de populaire uitspattingen en theetuinen als Overbosch en Boschhek. Hier ontstonden de prachtige, zorgeloos ogende voorstellingen met de ‘thee-uurtjes’ van de Haagse beau-monde. Ook schilderde Akkeringa verfijnd uitgevoerde bloemstillevens en portretten, veelal van kinderen uit zijn directe omgeving.

Akkeringa’s werk in getemperd impressionistische stijl getuigd altijd van een intiem en soms zelfs teder karakter. Het zou nooit ingrijpende veranderingen ondergaan. Wel is er één tijdgenoot, geestverwant en goede vriend, Willem de Zwart, die invloed op hem heeft gehad. Jos de Gruyter vergelijkt in zijn standaardwerk over de Haagse School de aard van beide kunstenaars. Hij heeft het over ‘het stijgen en dalen van de psychische barometer’ van De Zwart – een sociaal bewogener kunstenaar – in vergelijking met Akkeringa, die ‘de bedaarheid, de bescheidenheid, de gematigdheid zelf is’.

Van 1903 tot 1924 had Akkeringa een vast contract bij de Amsterdamse Kunsthandel E.J. van Wisselingh & Co. waardoor hij verzekerd was van een maandelijks inkomen. Zijn werk werd niet alleen geëxposeerd in het Amsterdamse en Londense filiaal, maar ook op internationale tentoonstellingen in Europa en overzee. Niet alleen in zijn tijd was Akkeringa een bekend en geliefd schilder, ook vandaag worden zijn schilderijen en aquarellen hoog gewaardeerd en is zijn werk zeer gezocht.