Sluit menu Sluit menu Er waren maar weinig schilders in de 19de eeuw die Wouterus Verschuur konden evenaren in het schilderen van paarden. Hij leerde de anatomie van deze dieren tot in de perfectie vast te leggen van zijn leermeester, de veeschilder P.G. van Os, die behalve runderen en kleinvee ook paarden schilderde. Verschuur overtrof zijn leermeester echter al spoedig met schilderijen waarin paarden het centrale thema vormden. Verschuur was een typische schilder uit de romantiek: hij benadrukte de pracht en kracht van deze edele dieren. De schilderijen van Verschuur laten veel gevoel voor compositie en de werking van het licht zien. Zijn paardenmarkten, stalinterieurs, werkpaarden en rijpaarden doen ons realiseren hoe belangrijk dit dier was in de 19e eeuw. Veel meer dan nu kon men dan ook beoordelen hoe knap Verschuur de specifieke kenmerken van een paardenras of -soort kon weergeven. In een aantal van zijn schilderijen liet Wouterus Verschuur zich inspireren door het werk van de 17de-eeuwse paardenschilder Philips Wouwerman. De 19e-eeuwse schilder was tevens een knap schilder van honden, die vaak in een bijrol figureren op zijn schilderijen. Soms vormen deze viervoeters het hoofdmotief. Verschuur plaatste ze daarbij graag in interieurs met een weelderige en elegante inrichting.
