Sluit menu
Sluit menu
De vroege, expressionistische schilderijen van Jaap Wagemaker zijn maar bij een kleine groep liefhebbers bekend. Toch verdienen ze een waardige plaats naast het werk van andere hoogst individueel werkende Hollandse expressionisten als Henk Chabot en Herman Kruyder. Aanvankelijk schilderde Wagemaker de zichtbare wereld in expressionistische stijl. De invloed van de Belgische expressionist Constant Permeke was hierbij duidelijk zichtbaar. In de jaren 30/40 is hij een vurig bewonderaar van Kees van Dongen en van de – door de meesten verguisde – Herman Kruyder, van wie hij het werk kent door tentoonstellingen bij de kunsthandel De Bois in Haarlem.
Wagemaker kiest in de oorlogsjaren vaak het boerenland als onderwerp, met zware vormen en gedekte kleuren. In de overdrijving van vormen zoekt Wagemaker de expressiviteit. De verf brengt hij borstelig en dik op, waarmee hij vooruit loopt op zijn volgende artistieke fase waar materie een steeds belangrijker plaats zal krijgen bij het ontstaan van het kunstwerk. In 1954 – Wagemaker is dan bijna 50 – ontstaan zijn eerste experimenten op dit gebied. In de jaren die volgen maakt hij naam als materieschilder en behoort in die hoedanigheid samen met Jean Dubuffet, Alberto Burri en Antoni Tàpies tot de kleine groep kunstenaars die deze stroming vanaf het einde van de jaren vijftig wereldwijd vertegenwoordigt.
