Massaal ontdekken Nederlanders deze zomer het eigen land: 44% viert vakantie binnen de landsgrenzen, 15% meer dan vorig jaar. De campings zijn volgeboekt, huurbootjes bij Giethoorn, Loosdrecht en het waterrijke Friesland zijn amper meer verkrijgbaar. De heide van Drenthe is bevolkt met zuidelijke en Randstedelijke toeristen. Die provincie is trouwens ‘hot’. In het AD grapte een student aan de journalist, op de stoep voor zijn studentenhuis: “Drenthe is het nieuwe Ibiza.”
Het vieren van de Hollandse schoonheid in stad en landschap en de ontdekking ervan is volop aanwezig in de schilderkunst die ons lage land heeft voortgebracht. Bekend zijn het Zeeuwse licht van Piet Mondriaan en Jan Toorop, de ingetogen Haagse stadsgezichten van Floris Arntzenius en de drassige Groene Hart-gezichten van Johan Hendrik Weissenbruch en Paul Joseph Constantin Gabriel. Minder bekend, maar minstens zo aantrekkelijk, is het werk van andere Nederlanders die vakantie in eigen land vierden… én dat vastlegden op doek. Wat te denken van Jan Wiegers, die op 27-jarige leeftijd in Davos het fel-expressionistische kleurenpalet ontdekte, en 20 jaar later dit fraaie, Veluwse landschap schilderde? Of Edith Pijpers, leerlinge van Hendrik Jan Wolter en woonachtig in o.a. Laren en Amersfoort, die een ‘snapshot’ maakte van het alledaagse leven in een dorp op Walcheren? En rigoureuzer: de eilandschilder Ad Blok van der Velden, die het Zuid-Franse Nice verruilde voor Texel, nadat het natuurschoon van het Waddeneiland hem overtuigde na zijn ‘vakantie in eigen land’ in 1934?
Vakanties dichtbij, en de aanleiding die het gaf, kunnen leiden tot hele nieuwe inzichten. Wonen voor werk in de drukke hoofdstad blijkt niet langer noodzakelijk. Thuiswerken is meer en meer in opkomst, groter en groener wonen in Oost- en Noord Nederland met eigen tuin en werkkamer op de zon wordt een stuk populairder. Bakens verzetten, bomen verplanten… waar vakantie in eigen land goed voor is geweest zal meer en meer gaan blijken.