Lente

De sensatie van de lente: de warmte van de nog bleke voorjaarszon op je huid, de fristintelende lucht die ’s morgens nog koud aanvoelt, maar geurt naar bottende bloemen en bomen en ’s avonds naar de vochtige aarde. Het gekwinkeleer van de vogels, waar we nu alles van willen weten. Het praten van mensen in het park, op gepaste afstand. De winter is voorbij! Eerder al hebben we het voorjaar in huis gehaald, met boeketten tulpen of narcissen, en potten met druifjes, krokussen of hyacinten, lentebodes bij uitstek. Na de winter fleuren kleur en geur van deze bloemen niet alleen het huis op, maar ook het humeur. Citroen- of zonnegeel, maagdelijk wit en sereen paars, gedragen door groen, zijn de tinten die we allereerst associëren met voorjaarsbloemen. Maar niets gaat boven de gaven van de natuur zelf.

Dat gevoel had ook Adriaan Groenewegen, toen hij dit zonnige tafereel in het Haagse Bos schilderde, lang geleden. De kunstenaar wordt wel beschouwd als een van de laatste vertegenwoordigers van de Haagse School. In 1898, 24 jaar oud, trok hij vanuit zijn geboortestad Rotterdam naar Den Haag. Daar ontwikkelde hij al snel een smaak voor het schilderen van groene Hollandse weiden met vee onder ruime luchten; atmosferische impressies, waarin kleuren en vormen versmolten met het typisch Hollandse licht. Maar zijn werk telt ook een aantal verrassend moderne en zonovergoten impressionistische voorstellingen. Vooral de aquarellen van Groenewegen waren zeer geliefd, en dan in het bijzonder ook bij Engelse, Canadese en Amerikaanse verzamelaars.