Sluit menu
Sluit menu
De avondklok is een feit. En kort of lang, voor velen van ons heeft het woord een dreigende klank. Vooral mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt associëren het met de Duitse bezetting en de spertijd. De oorsprong ligt echter in de Middeleeuwen. In die tijd hield de avondklok geen verbod in om ’s avonds na een bepaald uur de straat op te gaan, maar riep op tot het avondgebed. Daarnaast deed hij dienst als publiek horloge. Het klokkengelui was het sein om te stoppen met werken of een avonddienst te starten, of om het avondmaal voor te bereiden en de tafel te dekken.
In sommige steden werd een avondklok ingesteld voor de veiligheid van de burgers. Dan werden de klokken tweemaal per dag geluid. In de avond rond het invallen van de duisternis om de stadspoorten te sluiten, in de vroege ochtend om ze weer te openen. In de tussentijd kon niemand erin of eruit. Net zoals wat ons nu boven het hoofd hangt, een avondklok om de contacten en bewegingen van mensen te beperken in de strijd tegen het covid-19 virus, was het luiden van een avondklok door de eeuwen heen vaak ook het sein om alle bedrijvigheid en vermaak te stoppen. Herbergen kregen een verbod op het schenken van sterke drank en vrouwen van lichte zeden mochten geen klanten meer aan hun gerief helpen. Zondigde men tegen de regels, dan werden hoge boetes uitgedeeld.
Nu waart er buiten een nieuw kwaad rond, waar we heel andere vechttechnieken op los moeten laten en waar onze premier ‘als een stekker van baalt’. En lopen de slechteriken niet buiten, maar zijn wij het, de burgers, die onszelf en elkaar moeten beschermen. Tijd om er een knusse spelletjesavond van te maken, met een zelfgebakken taart. Met misschien wel een mysterieus avond- of maangezicht om bij weg te dromen. Tijd genoeg! Of een sfeervolle avondmarkt of een straatbeeld met het vermaak dat ons hopelijk binnenkort weer te wachten staat en waar we ons nu al op kunnen verheugen vanuit onze stoel. Wij hebben schilderijen genoeg om de sfeer van buiten naar binnen te halen.
