Sluit menu
Sluit menu
Vandaag, 21 juni, is het midzomer, de langste dag van het jaar. En alsof het zo heeft moeten zijn, lijkt de zomer dan ook echt te gaan beginnen in Nederland! Tropische temperaturen vragen om bezoekjes aan het strand zoals onder andere Jan Zoetelief Tromp hier zo treffend laat zien.
Spelende kinderen op het strand van Katwijk is onbetwist het chef-d’oeuvre van Jan Zoetelief Tromp. Het is een volmaakt voorbeeld van de strandtaferelen met spelende kinderen die hij vanaf 1915 schilderde en die zo gewild waren bij verzamelaars. In dit werk, vermoedelijk uit de jaren ‘30, lijkt Zoetelief Tromp te hebben gespeeld met grenzen, niet alleen wat formaat betreft, maar ook qua coloriet en stijl. Het is alsof hij met zijn stralende palet van blauwe, gele, roze en blonde tinten in sommige partijen de lichtgrens heeft willen tarten, en met zijn penseel de overgang van figuratie naar abstractie.
Jan Zoetelief Tromp heette eigenlijk Jan Tromp. De naam ‘Zoetelief’ voegde hij later toe, uit dankbaarheid en eerbetoon aan zijn grootmoeder ‘grootje Zoet’. Zij was degene die al vroeg ontdekte dat hij doof was, die al haar bezittingen verkocht en met hem uit Nederlands-Indië naar Holland vertrok, om hem een opleiding te kunnen geven op een school voor dove kinderen.
Vanaf 1905 verbleef de kunstenaar ’s zomers met zijn gezin in Katwijk aan Zee, waar ook schoonvader en leermeester B.J. Blommers woonde, om zich er in 1914 voor vele jaren te vestigen. Hier veranderde zijn stijl in een kleurrijk en ongedwongen impressionisme, met een licht en zonnig coloriet. Aan zee wijzigen ook de onderwerpen: hij schildert scènes uit het vissersleven, maar vooral lieflijke taferelen met kinderen: blozende peuters en kleuters, die spelen op het strand, bloemen plukken, een geitje voeren of die terugkeren uit de velden langs de duinen, al dan niet vergezeld van hun moeder of dieren. Het tafereel is altijd idyllisch en straalt een familiegeluk uit zoals Zoetelief Tromp dat binnen zijn eigen gezin, dat vaak voor hem model stond, waarschijnlijk heeft gekend. Het zijn geliefde voorstellingen die hij, getuige dit werk, tot op hoge leeftijd zou blijven schilderen.
