Cornelis Springer schilderde vooral stads- en dorpsgezichten waarin gevels en levendige stoffage baden in een warm zonlicht. Samen met B.C. Koekkoek en A. Schelfhout behoort hij tot de belangrijkste schilders van de Hollandse romantiek. In zijn schilderijen is vaak een prominente plaats toebedeeld aan gebouwen uit de 17e en 18e eeuw. Soms is dit een fantasie-architectuur, maar in de meeste gevallen waren dit bestaande gebouwen waarin men rond 1850 de schoonheid 'herontdekte'. Springer maakte van deze gebouwen eerst een uitvoerige schets die hij later tot schilderij uitwerkte.