De schilderes Jeanne Bieruma Oosting bracht haar jeugd door op grote familielandgoederen in Lochem en Friesland. Dit relatief geïsoleerde bestaan, in nauw contact met de natuur, had een grote invloed op de thema's van haar werk: de dieren in haar tuin, landschappen en dorpsgezichten vanuit de gebieden waar ze woonde. Ze schilderde ook portretten. Na een verblijf in Parijs vanaf 1929 maakte de kunstenares naam als innovatief grafisch ontwerper. Ze beheerste een groot aantal technieken en experimenteerde er vrijelijk mee. Haar onderwerpen, waarin de man domineert met zijn angsten, dromen en visioenen, waren zeer ongebruikelijk voor een vrouw in haar tijd.