Karel Appel kunstwerk • aquarel • tekening • te koop Briefkaart aan Simon Vinkenoog

Karel Appel was één van de hoofdfiguren van de naoorlogse CoBrA-beweging (1948-1951). Zijn werk wordt gezien als representatief voor de idealen van deze groep schilders, die in hun werk uitdrukking gaven aan hun verzet tegen de traditionele schilderkunst met haar regels en taboes. In zijn CoBrA-tijd schilderde Appel fabeldieren en fantasiewezens. Na 1951 werd zijn schildertrant steeds heftiger, totdat lijn en kleurvlak samensmolten tot één turbulente, expressieve verfmassa. Simon Vinkenoog (1928-2009), dichter, schrijver en activist, speelde een centrale rol in de Amsterdamse muziek- en kunstscene van de jaren 60. Hij was een groot pleitbezorger voor het experimenteren met geestverruimende middelen als marihuana en LSD om tot een hogere bewustzijnstoestand te komen. In zijn huis op de Bloemgracht en later de Noordermarkt moet het een komen en gaan zijn geweest van kunstenaars en muzikanten. In 1948 was Vinkenoog op twintigjarige leeftijd vertrokken naar Parijs om, wat hij ervoer als, het verstikkende Hollandse sfeertje te ontvluchten. Hij ontmoette er Karel Appel, Zadkine, Corneille, Hugo Claus en de fotograaf Ed van der Elsken. Vinkenoog woonde acht jaar in Parijs, waar hij zeven jaar (van 1949 tot 1956) werkzaam was bij de UNESCO en debuteerde in die periode als dichter. In 1961 legt hij zich volledig toe op het schrijven. Zijn propageren van de voordelen van verboden geestverruimende middelen zorgt voor confrontaties. In februari 1964 wordt hij gearresteerd en voorwaardelijk veroordeeld tot 6 weken voor het in bezit hebben van 0,16 gram marihuana. Een tweede veroordeling vindt plaats in december 1964 en in maart en april 1965 zit hij zes weken vast in het Huis van Bewaring aan het Wolveplein in Utrecht. Hij schrijft tijdens zijn verblijf daar het dagboek Tegen De Wet: zes weken Huis van Bewaring, inclusief over zijn gebruik van LSD in de gevangenis. Zijn contacten met Karel Appel resulteerden in de publicatie Karel Appel. Het verhaal van Karel Appel: een proeve van waarneming in 1963 en in 1970 tot de catalogus Appel’s oogappels.