Als kind al maakte Max Kratz beeldjes van elk materiaal dat hij in handen kreeg. Na een opleiding tot goudsmid, die hij - voor financiële zekerheid - volgde op wens van zijn ouders, koos hij voor het kunstenaarsvak. Hij studeerde aan de kunstnijverheidsschool in Krefeld en in 1941 begon hij aan de kunstacademie in Düsseldorf, een opleiding die afgebroken werd door de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog pakte hij zijn studie beeldhouwen weer op en groeide zijn bekendheid als kunstenaar. Vrij werk en vele opdrachten volgden. Kratz maakte uitgebreide reizen in Europa, Afrika, Amerika en Azië. In de jaren ’70 werd hij docent aan de universiteit van Essen. Het centrale thema in zijn werk is de mens, die hij op geabstraheerd-figuratieve wijze vorm gaf.