Sluit menu
Sluit menu
Dit bijzondere schilderij werd in 1857 geschilderd door twee kunstenaars die ook zwagers van elkaar waren: Elias Pieter van Bommel en Dominicus Antonius Peduzzi. Het is een stadsgezicht met centraal een breed pad met fi guren. Links een rij huizen, in het midden een houten gebouw met een smalle brug ervoor waar een schip onderdoor vaart. Daarachter een spits klokkentorentje en een doorzicht naar een brug over breed water. Het gaat hier om een stukje verdwenen Amsterdam. Het torentje is van de Leidsepoort (afgebroken in 1862), het water rechts is de Singelgracht. Links achter de boom is de zuidgevel te zien van de oude Stadsschouwburg aan het Leidseplein. Al met al een bijzonder stadsbeeld. Maar dat is niet alles. Wie goed kijkt, ziet dat er op de voorgrond twee fi guurgroepen poseren, elk met een schilder erbij. Mogelijk zijn het portretten; Peduzzi was een vermaard portretschilder. Links staat een groepje van twee vrouwen en een man (met ridderorde). Tegen de deurpost leunt een schilder, te herkennen aan palet en schilderstok. In het midden een man met dochtertje en hond; naast hem een schilder met roze fez. De vraag is: wie zijn hier afgebeeld? En waarom op deze plek? Vrijwel altijd werd de zuidgevel van de Leidsepoort geschilderd, met ernaast de imposante voorgevel van de schouwburg. Waarom hier de achterkant? Woonde een van de geportretteerden soms hier? Gaat het om een vooraanstaande Amsterdammer, familie van de schilders, of zijn het vrienden? Misschien is de ridderorde een aanwijzing. En toch ook: waarvoor diende het gebouwtje rechts? De ontbrekende puzzelstukjes zoeken we nog. Wie kan ons helpen?
